تفاوت میان نقاشی سنتی و مدرن

هسته مرکزی و اصلی نقاشی سنتی را می توان نقاشی رئالیسم دانست، در سالهای دور، نقاشی، ابزاری در خدمت گرایشات مذهبی و نشان دادن تمثال های مقدس بود. بوم نقاشی ابزاری جهت نمایش دادن تصاویر بود. نقاشی سنتی در بعضی مواقع گرایش دکوراتیو نیز داشت. اما یک کاربرد مهم دیگر نیز در نقاشی سنتی وجود داشت: نقاشی ابزاری بود جهت ثبت چهره اشخاص مهم و ثبت وقایع تاریخی مهم. قبل از اختراع دوربین عکاسی، نقاشی یگانه وسیله ای بود که با استفاده از آن میتوانستند وقایع را به صورت دو بعدی و بدون نوشته و متن و تنها به شکل تصویر ثبت نمایند. بنابراین موفق ترین هنرمندان آن دسته از هنرمندانی بودند که با تسلط تکنیکی خود می توانستند وقایع را هر چه بهتر و طبیعی تر ثبت نمایند. به بیان دیگر یک نکته بسیار حائز اهمیت در نقاشی آن دوران هرچه نزدیک تر بودن اثر و مدل واقعی و رئال بودن آن می بود. این گونه به نظر می رسد که نقاشی های دوران کلاسیک نسبت به دوره مدرن از ظرافت و تکنیک غنی تری برخوردار بوده است.

اما تعریف هنر مدرن نسبت به هنر سنتی بمراتب ساده تر می باشد،